Riot pant project
Manspreading…
δεν ξέρω καν αν υπάρχει αντίστοιχος όρος στα ελληνικά! Το γκούγκλαρα αλλά δεν…Το συναίσθημα όμως του να κάθομαι στο τρένο και ο τύπος δίπλα μου να έχει απλώσει τις ποδάρες και να καταλαμβάνει το ζωτικό μου χώρο μου είναι πολύ οικείο. Αυτή η πίεση κυριολεκτικά ή/και μεταφορικά…
Η Mina Bonakdar και η Elena Buscaino αποφάσισαν να κάνουν κάτι για αυτό. Οι δύο φοιτήτριες σχεδίου μόδας και γραφιστικής στο Universität der Künste Berlin είχαν τη φοβερή ιδέα να διαμαρτυρηθούν με έναν ήρεμο αλλά αποτελεσματικό τρόπο εναντίον της τοξικής αρρενωπότητας. Μας προσκαλούν να διαλέξουμε το αγαπημένο μας παντελόνι και να τους το δώσουμε να τυπώσουν ένα από τα παρακάτω μηνύματα:
STOP SPREADING
TOXIC MASCULINITY
GIVE US SPACE
…….στον καβάλο του παντελονιού αυτού!
Έτσι όποτε αποφασίζουμε να τεντώσουμε τα πόδια μας ένα φεμινιστικό μήνυμα αποκαλύπτεται. Ένας φοβερός τρόπος να εμφανιστούμε, να επικοινωνήσουμε τη δυσαρέσκεια με μια δόση ακραίου χιούμορ. Το παντελόνι γίνεται εργαλείο για διαμαρτυρία. Το σημείο του τυπώματος είναι πρωτοποριακό και έχει δύο εναλλακτικές : μπορούμε να κρύψουμε ή να αποκαλύψουμε το μήνυμα ανάλογα με τη στιγμή και το συναίσθημα. Ακόμα και όταν είναι κρυμμένο, μια αίσθηση ενδυνάμωσης δίνει ένα φιλί στο φύλο μας…
Σε έναν κόσμο που αρνείται πεισματικά τα ίσα δικαιώματα στις γυναίκες και τις έμφυλες μειονότητες και σε μια βιομηχανία που πάσχει στο ήθος και τον τρόπο που παρουσιάζει τους ανθρώπους, πρότζεκτ σαν αυτό είναι πραγματικά υποσχόμενα και αναζωογονητικά. Η μόδα έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει και είναι ριζοσπαστική εξ ορισμού της…οπότε γιατί να μη λειτουργεί και ως μέσο ακτιβισμού;